Yapılacak çok şey gidilecek daha çok yer vardı.''HAYIR'' dedi o ses.''Vaktin doldu''...Gözleri boş bakar oldu o saniyelik cehennem hissinde..Alnından terler yanaklarına kaçıyordu..Çenesinin altından boynunu kucaklayan gözyaşı adeta donmuştu.Tutunacak bir yer aradı elleri,masanın köşesine tutundu.Titriyormuydu yoksa ayakları ? Evet saniyeyi gösteren bir saat gibi...Gözlerinde o ucu şuursuz bakışlar hedef noktasına atılsalar kaç puan alırlar..Yutkundu..O gözleri tiyatro sahnesindeki iştihamlı perdeler gibi açıp kapanıyordu.Hayallerine ne olmuştu.Alfabeyi saymaya hangi ismin baş harfinden başlardı..Kaç kapıyı kendi içinde kendi üstüne kitlese kaybolmuş sayılırdı..Onun için ölmeyi göze alanlar varmıydı yada her gece uyumadan önce onu düşünen varmıydı diye sordu kendine..Gülümsedi sonra bu neyi değiştirirdi ki..Belli ki bitmişti artık günleri ..Hiç kimse merak etmezmiydi son nefesini hani yanında olup tutacaklardı ellerini..Yoklardı kimleri beklediyse içindeki saat,gelmeyeceklerini anladığında içindeki çan sesi titredi.Ürperdi birden belliki korkmustu belliki üşüyordu.Omuzlarına düşen başını kaldıramıyordu.Deniz ne güzel olurdu bu saatlerde diye düşündü bir de yağmur yağdımı yüzünü gökyüzüne kaldırıp ellerini suda çırpardı..Bu bir daha olmayacaktı.En çok yemek yedikten sonra kedi gibi mayışmayı severdi oda bir daha olmayacaktı kimbilir gittiği yerde kaçkere aç kalacaktı..Nelere kederlenip içmem dediği sigarayı elinden bırakmadığı günü hatırladı..Ellerine baktı sararmışlardı.İşaret parmağındaki yüzüğü parlıyordu.Onu hiç çıkarmadığını fark etti belliki onu uğuru bellemişti.Oynatmaya çalıştı parmaklarını kıpırdamadı.Islandıkça uzayan kipriklerini birleştirdi..Uykumak istemiyordu çünkü eğer uyursa uyanamayacağını biliyordu.Doğrularını sadeleştirebilecek hataları da olmustu.Ama ellerini yıkayabileceği vaktide olmustu.Çok kez ikileme düşüp yok olmayı seçmişti.Bir saklambaç oynansa ebe hep o seçilirdi.Nedeni neydi bilir misiniz ? Kaybettiklerini aramaktan yorulmazdı ..En iyi yaptığı şeydi sessizlikle konusmak..Son kez yine en iyi bildiği şeyi yaptı onunla konustu.Odanın sessizliğine bir şey borcluymus gibi, kimsenin bilmediği ve asla öğrenemeyeceiği şeylerini anlattı..Oda sessizdi oda şaşkındı nasıl bir hikayeye ev sahipliği yapmıştı..Sonra gözlerini kapadı kavuşmak istediği şeyi hayal ederek..Ve işte gitmişti hikayesinin kokusu kendi teninin kokusuyla birleşip odaya sinmişti..
Peki ya bu kimdi işte onu sadece gerçekten tanıyanlar bilirdi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder