Vefasızlığın adını öğrendim

Ne yazıkki nerede olduğunu bilmek,
Yanına gelmeye yetmedi.
Ya da gözlerimi kapatıp seni hayal etmek
Gözlerimi açınca yanımdaymışsın gibi hissettirmedi.
Neden bilmiyorum çok eksik kaldım.
Sanki kendimden eksilmiş bir ben gibi...
Sen hep karesi alınabilen mutluluklar yaşarken,
Ben hep diplerdeydim.
Eğilip tutabilirdin ellerimden
Kurtarabilirdin beni,
o benden uzak,ruhuma yakın yeraltı dünyalarından...
Beni katabilirdin kendine.
Ama sen yoktun.
Benim o umutsuzluğuma göz yumdun.
Boğazımdaki düğümlerden haberin var mıydı ?
Ya da beynimin sn de bir sadece sana çalıştığından ?
Herkese bakıpta yalnızca seni gördüğümden ?
Haberin var mıydı ! ..
Sen başka kollarda aşk nareleri atarken,
O şişelerin dibini gördüğünde asıl görmek istediğin kimdi ?
Artık çok uzağız biz seninle.
Burun buruna değecek kadar uzak...
Uzak .
Çünkü ellerimiz artık başka ellerde.
Vefasızlığın adını kendimi döve döve öğrendim.
Gülümse sevgili
Adaşız artık şimdi.......