17mayıs2005te yazdığım iki sayfalık Can Yücel'in "Anladım" şiirini,bugün çalışma masamın sağ çekmecesinde buldum...Eski kasetler vardı onlara bakmak için açmıştım,katlanmış kağıdı görünce açtım hemen.Sonuna bir kaç cümle eklemişim şiirin..Şimdi söylesem ne yazdığımı bir şeyi değiştirmeyeceğinden,katlayıp kağıdı onu gördüğümü unuttum.Neden benim çekmecemde olduğunu o şiiri neden vermem gereken kişiye vermediğimi hatırlayamıyorum.Bir kavga arifesindeydik heralde..
Çekmecenin altına doğru karıştırmaya başlıyorum.Bir kaç bilgisayar oyununun altında bir tane mektup daha buluyorum.Aslında cesaret edemiyorum açıp okumaya ama diğer yandan da 19Haziran2007 yazısı gözüme çarpıyor ,merak ediyorum..
"...Bilir misin hiçleri,hiç gibi sevenleri ? Hiç olmayacakmış gibi daha iyileri.." diye başlayan ve "...Şimdi hangi yağmur temizler kirlenmiş hayallerimi söylesene! Hangi limandan tek sefer yaparsın gönlüme,geri dönmemek üzere .." diye biten bir mektup..HzA öğrenci belgemin altında buldum,bunu da neden vermediğimi hatırlayamıyorum..
Onun yanında bir arkadaşımın bana yazdığı bir mektup var.Tarihler birbirine yakın ; 03.01.2007.Bana yazmıştı unutmuşum bile .."..Canımıniçi seni çok seviyorum.Sende bunu biliyorsun ama söyleyeim dedim.Bu benim birine yazdığım ilk mektup,ayrıcalığın var.." yazıyor.İki sayfalık güldüren ama seneler sonra okununca daha çok özleten bir mektup olmuş.Seneler savursada dünyanın bir ucuna bizi bende seni hep o tanıdığım,yaşadığım halinle hatırlayacağım dostum..
Herkesin durdurmak istediği kaçıp gitmek istediği zamanlar vardır ya hani.Elimde olsa zamanı 2007de Nisandan önce durdururdum.
Sol çekmece mi ? Onu açmaya korkuyorum sanırım..Ama ondan da çok değerli bir şey çıktı.Mektup,buna benzer not filan yoktu.Bir kaç ingilizce notu,fizik notları,eski öss kitapçığı,gözlük kabı..Ve bunların arasına saklanmış küçük metal "first"sakız kutusu..Bu mu en değerlisi? Evet..
Sakız mı var içinde ? Hayır..Uzun ince bir zincir,işçilikten artan bir top metal boncuk..Ve küpe yapımında kullanılan kıvırma-bükme aletine sahip olmayan birinin,saatlerce zorlanarak üstesinden zor gelebileceği iğnesi eğilmiş, gerçekte ne işe yaradığını bilmediğim bir parça..Muhtemelen anlamsız gelecektir.Ama bu kutu benim değil bu iğneyi ben eğiltmedim.Ama bu iğneyle saatlerce uğraşılıp"Canım hangisi kısa olsun hangisini daha uzun bırakayım?"sorularıyla yapılan küpe şimdi benim kulağımdaysa neden değerli olduğunu anlamak zor değildir...O küpe yapmaktan anlamazdı ki..Cevize benzer ama daha küçük bir şey olan kabuklu adını koyamadığım şeyi kulağımda görmek istemek sadece ona özgü bir şeydi...Sadece o okadar heycanlı,üretken,mutlu,bu denli düşünceli olabilirdi.
Başka bir şey yokmu ? Olmaz mı..Çalışma masasının altında duran yaklaşık bir senedir hiç açmadığım kutu...Annem arada temizlik yaparken yerini değiştirir,bense hep ona kızarım..Aslında ayakkabı kutusu ama artık kapağı tam kapanmıyor ne yazıkki..Neden mi?Nedeni mi var o kadar dolu ki..Evimize gelen misafirler ya da çocuklar bakmasınlar açmasınlar diye hep en kuytuda durur.Belki o kutuyu açsam içinden çıkacak ruhum, girecek bedenime ozaman bulmuş olacağım kaç zamandır aradığım benliğimi..
İçimdeki mantık-duygu kavgası yine başlamıştı.Önce duygu konuştu,son sözü mantık söyledi..
-Ne olurdu tek seferliğine açsam? Söz ağlamayacağım ,kapatınca hatırlamayacağım?Sadece bakacağım?İzin vermiyorsan bakmama neden atmadın bu aptal kutuyu neden ? içinde ne sakladığını bilmiyorsun sanki!!!
-Hayır! ısrar etme!!! Ne sakladığımı ikimizde çok iyi biliyoruz..Şuanki tarihi unutup o kutunun içindeki zamana gidemem.Neden anlamıyorsun beni..Kolay mı sanıyorsun ! ? Gerçekten kötü olduğumu mu düşünüyorsun ? Öyle düşün ozaman sana kendimi aklamaycağım! Senden çok düşünüyorum seni ! Açarsam onu acı çekeceksin !Onu hiç bir zaman açmayacağım!
Seni dinleyerek yaptığım işlerin sonucunu gördük!Sen bana küssen de küsmesen de bunu yapmayacağım...Bir kez olsun kalbim susarak yardım etsen bana ! Kavgasız,gürültüsüz...
GizemİPEK
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder