Ayrı ayrı, aynı günaydınlar..

İçimdeki tüm ışıkları yalnızlığı korkutmak için açık bırakıp uyusamda,
Tüm o çift kişilik rüyalardan uyanınca neden yalnızlık boynuma sarılıyorsun ..
Yastığı ters düz ediyorum yokluğun terletmesin diye
Ve aklımı bir rüzgarla dövüyorum sensiz geçen tarihleri unutmak için...
Kalkıp gidilesi şehirlerden uzaklaştıkça,terk edilip gidilesi şehirlere taşındık.
Ayrı ayrı , aynı "günaydınları" başkalarından duyarak yaşadık,yaşlandık...
Saat kaç oldu?
O kadar oldumu ?
Niye bu kadar şaşırdımki
Ne zaman tutabildik ki  seninle zamanı ey hayat..
Uyuyalım mı ?
Ben çok yol yorgunuyum sevgilim
Hepsi senden giderken,ya da hepsi sana gelirken oldu.
Soru sorma ne olur..
Bakma öyle ilk aşk gibi bana taparcasına...
Halüsilasyonlar görmek istiyorum
İntihara aşk süsü veren haplarla midemi yıkamak istiyorum.
Kim olduğumu unutsam ama yanında , yamıda seni hatırlasam..
Neyse boşver gel.
Odaya gelirken tüm ışıkları söndür öyle gel
Artık karanlıktan korkmuyorum
Çünkü korktuğum karanlık değilmiş yalnızlıkmış ....


Resim : Mertcan Çatak