Bilinmezi beklerken daha başlamadan kaybetmeyi göze almıştım.Bilinmez geldiğinde tüm o otomatik kapılar yüzüme kapandı.İçerdekiyle belki burun buruna geldik o camda.O cama soluklarım çarptı.Buğulanan camdan gözyaşımın sıcaklığını hissederdiniz.Tek kalınmışlık boylu boyunca uzandı kalbimin çift kişilik umutlarına.İnsan o kadar beklediği şeye geç kalır mı demeyin ne olur.Bir anlık dalgınlık beş duyu organınızı da bir anda bağlayabiliyor.Geç kalmadım sadece tamda vaktiyle kaçırdım.Tekrardan umut,zamanı geri getirmeyecektir ama zamanla bilinmezi getirecektir.Ozaman tekrardan umut....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder