Bana bensiz gidecek yer yok mu ?

İşte yine o tanıdık ürperti.Çift kişilik yataklarda,içine hayallerimizi sığdırabildiğimiz elyaf yastıklara sarılıp uyumalar..Gidebileceğim hiç bir yer yok mu ? Kendimden uzaklaşmak istesem,kendimden sıkıldım desem ? Bana bensiz gidecek yer yok mu ...Hani olsa belki daha rahat nefes alırım.Kendi içimde açabileceğim bir pencere bile yok.Hayattan beklentilerim,zemin katta bir odada yaşıyor.Küf kokusunu içine çeken hayaller artık pek iyi nefes alamıyor.Belki gidilebilecek milyonlarca yer var bana.Ama kendimi bırakıp da gidebileceğim bir yer yok.Buyüzden gidemiyorum.

İnsan kendinden sıkılır mı ? Sıkılır.Söz dinlemiyorsa,sözü geçmiyorsa kendine. Gidemiyorsa ve kalamıyorsa da...Sıkılır.