Hoppaninna Çocukluğum..

3 gündür abidik gubidik rüyalar görüyorum.Biri bana “gel gel..” yok öyle diil kötü rüyalar abi.Korkuyorum hep.Rüyamda ışık açmaya çalışıyorum ulan zeka küpü uyanda odanın ışığını aç dimi..Gangstalar mı dersiniz üç harfliler mi derseniz annemin kanser olduğunu öğrendiğim sahneler mi derseniz…Yaprak dökümünün bütün bölümlrini 3 günde çektim resmen rüyalarımda.Bi ara dedim atarax alıp mı uyusam ama yok mantık işi deil bu sefer rüyamda beni keserlerde uyanamam ağırlıktan diye korktum.E hal böyle olunca 2 gündür içimde bir sıkıntı bir kendimi iyi hissetmemeler..Yoğurt görüp mide bulanmaları ,12 saate varan uykular, çevremdekilerden uzaklaşmalar..Hayattan soğumalara kadar gitti bu iş.Merkür bana yaramadı.

Çok flashback yapıyorum.Diyorum ki eskiden daha güzeldi hayat.Biz çocukken.6 gözlü okul çantam varken..Annem koşma diye bağırırken bana.Ortada sıçan oynarken kaşımı yarıp dikiş atılması da.Ya da bakkala para vermemek için oyunun en can alıcı yerinde “anneeaaa” die bağırıp annemden sepetle su istemem de..O içi su dolu bardak 3.kattan bana ulaşıncaya kadar kalp atışlarım deli deli atardı.Kapının önünde 2.el saçma sapan eşyalarımızı sokaktan geçen insanların almasını beklerken ne kadar da saftık.Benim tezgahın yarısını anneme satar mutlu olurdum.O parayla gidip çitos alırdım.O mutluluk şuan hiçbir şeye bedel diil mesela.Onun tadı ayrıydı..

Çok zengin bir okula yazdırmışlardı beni.Babamın öğretmenlik yaptığı lisenin hemen yanı diye.Ben orda az çekmedim.Ne saçma sapan gerizekalı züppe yaramaz b.k çocuk vardıysa ordaydı.Hiç unutmam ben ilkokul2 deyim.Ozamanlarda parıltılı çıkartmalar modaydı bizim okulda.Böyle çizgi film karakterleri,kalpler,öpücükler,l love yo ular ohoo bisürü pembe şeyler…Çok severdim ama benim hiç olmadı.Babama al desem almaz mıydı alırdı elbet.Ama onun sonunun olmadığını biliyordum.Ve o şeye alışıp deli gibi para verecek kadar zengin değildik ozamalar.Hiç istemedim annemden alsın diye,ya da babamdan.Ama içimde kalmıştır yani.Şimdi biri alıp getirse gözlerim dolar eminim.Çünkü çok istemiştim.Bütün defterlerime deli gibi yapıştırmak istemiştim.
Sonra bir sıra arkadaşım çocuk vardı.Adı buraktı hiç unutmam.Nefret nefret nefret ediyordum o salaktan ! Hala da ediyorum.Küçükken bana kan kusturmuştu mal.Şimdi nerde oldunu bilsem toplarım bizim makineden çocukları hurrraaa dalın ulan buna derim yemin ederim.”Benim teyzem okul aile birliğinde çalışıyoo.İstersem seni bu okuldan attırımm nihihihihi” diye söyleyip duruyordu he rgün.Bende korkuyordum beni okuldan attırcak diye.Ağlıyodum.Beni nasıl bi psikolojiye sokmuşsa gerizekalı,salak aptal manyak öküz embesil diyemediğim için 13 senedir içimde kaldı ! Okula gitmek istemiyordum onun yüzünden.64 kişilikti sınıfımız (hocamız süper zeka diye yoğun talep vardı).3er kişi otururduk sıralarda.Bu Burak salağı da solaktı.Ulan 3 kişi oturyoruz zaten sağımda da bu mal var.Bide soluyla yazıyor.Ben yazamıyordum onun yüzünden hep geri kalıyordum.Ben geri kalınca da yine o ağzına patlatılasıcı gülümsemesini yapıyordu.”nihihihhho örtmenim gizem yazamıyor.Hem silgi de kullanıyor.Silgiyi içine attı siz görmeyin diye.Silgi yasak diilmi yea örtmenim nihihihho..” Ağzına s.çayım çocuk ! Sürekli soğuk terler döküyordum onun yüzünden.Bir de bir şey diyemiyorum beni okuldan attırır diye.Ulan şimdi düşünüyorum da benim babam Fenerbahçe lisesinin müdür mavini o zamanlar.Ve bizim okulunda müdürüyle kankaydı.Attırsam ben attırırdım lan onu.Hani insan bazen geçmişe gidip birilerine haddini bildirmek istiyor ya işte o çok lazım bişe.Ben şuan bütün benliğimle o çocuğun ağzına patlatmak istiyorum! Boşu boşuna gerildim şuan gene.Allahım inşallah kısır olursun çocuğun olmaz da dışlanırsın toplumdan hayatın darbesini yersin.Ya da nebileyim kanser ol acı çek öl bit defol git arkandan 3kuluvalla 1elham okunmasın naaaan ! diye dua edeceğim tutuyor.Yine de merhametliyim edemiyorum.Efenim sonra ne oldu ? derseniz.2.sınıfta okul değiştirdim.(örtmenimiz başka okula gitti çünkü)Ben de evime yakın okula taşındım.Orda da sürekli başkan oldum.Yani level1 den 9 a filan atladım birden lan valla.Sonra da hep parlak bi öğrenci oldum çıktım.Benim dönüm noktam ilkokul3tür yeani.Ondan öncesi yok bende.Sonra gelsin süslü defterler gitsin tatlı sıra arkadasları…Hem sınıf başkanı hem beslenme kolu olduğum dönemleri bilirim ben peh.B.k gibi kısa olan saçlarımda ozamanlar uzamış.Boyumda uzun ozamanlar..Sonra babam kimya öğretmeni benim.Ondan bisürü deney araç gereçleri alır sınıfta deneyler yapardım ciddi ciddi.Böyle herkes WUHUUU wahaaa derdi filan.Ben kabarırdım.Hoca aferim gizemcim derdi.Ben iyice kabarırdım.Babamdan sürekli yeni deney göstermesini isterdim.Adamcağız her gece bana yeni deney öğretirdi.Oramı buramı yakmamam için tembihlerde bulunurdu.Sürekli okulunun laboratuarından bişeyler getrdi benim için.Sınıfta sürekli yeni faaliyetler bekler olmuştu benden derken ben bu işten yoruldum ve zirvedeyken bıraktım.Sonraki okul yıllarımda yüzme kursuna gittim ama havuzun ortasına hiç gidemedim kenarlardan tuta tuta gittim hep.O da bana gelmedi bıraktım onu.Sonra foklör de urfa oynadım.Lorke hala ezberimde mesela bi düğün olsa da hünerlerimi göstersem.Sonra tiyatro kursuna gittim 3 yıl.Adam hep sertifika vercem die kandırdı bizi.Vermedi ama bana çok şey kattı o 3 yıl.Enerjimi orda harcadım yani.Annemi babamı yormadım.Derken ortasonda gitar kursuna gittim.La minör mi minör caddelerde rüzgar sol si la..Beni biraz anlasana do majör fa fln bunlarla geçti.Sonra ondan da sıkıldım.Lise de şiir,kompozisyon,öykü filan o işlerin adamı oldum.Hocalar paso zorla bişeler yazdırıyorlardı bana.Bi ara otomatiğe bağlamıştım.”bok” deseler sayfalarca duygusal şey yazabilecek hale gelmiştim.Fotoğrafçılığa merak sardım bi ara ayna karşısında,elimdeki tel gözükmeden kendimi çekmeyi öğrendim ve bu yolda ün saldım.Şimdi kimse bana asosyalsin diyemez arkadaş.Ben canavar gibi yetişmişim.Şimdi ne yapıyorsun dersen yemek yapmayı öğreniyorum,çamaşır yıkamayı-asmayı,az suyla bulaşık yıkamayı…. vbvbvb
Ha bir de kafam hep hinliğe tilkiliğe çalışır çocukluğumdan beri.Yalan söylemeyi sevmem ama bir şeyi bilmiyormuş gibi davranmayı iyi bilirim.Üç maymun benden sorulur ama 3 maymunu da ağlatmışlığım olmuştur.İstemdışı işliyor tilkilerim baş edemiyorum.Ve hayatım boyunca ne zaman bir şeyi merak etmesem hep gelip önüme konmuştur.Enteresan diilmi..Bir de çok iyi fal bakarım tanımadığım insanlara.Bi insanla yarım saat muhabbet etsem ruh halini,maya takvimini,ekinoksunu,dönencesini,son sevgilisin,ne hissetiğini,annesini babasını.....Her şeyini söyleyebiliyorum.Artık bakmıyorum ben bıraktım yea triplerine girince de değişik tepkiler alıyorum.Ama hakkaten manyağa bağlıyorum bazen.İşte saçma sapan rüyalar görüyorum.Allah cezalandırıyo beni.Bundan sonra falda gördüklerimi sölemicem abi banane."Berkay diye bir çocuk var burda ? Bak namaza başla geri döncek....Eliften telefon alacaksın ama önce ayetel kürsiyi ezberle...WAT yapacağına hacca git abi sonra dönüm noktası yaşayacaksın bak valla lan..." gibi cümleler kurcam.Yoksa hiç bi işim rast gitmiyor.
Ohanza saat kaç olmuş.Belim tutuldu blog yazmaktan.Yamuldum resmen.Ama içimdekileri döktüm.


P.S : Okul aile birliğinde teyzesi çalışan Burak Boksurat yatıcak yerin yok olum senin !