Gizlediğini Sandığın Şey,Gözlerinle Bana Bağırdığın Şey..

Ne zaman bu kadar alıngan oldun ? Neden senden uzaktayken mutluluklarımı kıskanıyorsun artık,ve neden bunu bu kadar belli ediyorsun ? Neden bana kızıp duruyorsun ? Gözümün içine soktuğun duygularını görmüyor muyum sanıyorsun ? Sadece görmemem gerekiyor,sadece duymamam gerekiyor.Anlamıyorsun değil mi bilmezden gelmem,buna ihtimal vermemem gerekiyor...Sen uzak duramıyorsun benden.Ama benim uzak durmam gerek senden...Sana yardımcı oluyorum,senden kaçarak.Ama sen anlamıyorsun.

Konuşmamıza gerek yok seni anlamam için...Sessizliğin yeterince itiraf ediyor aşkı zaten.Sen hala bilmediğimi,görmediğimi zannet.Bazen gözüktüğü gibi yaşamak gerekir.Bazen tüm ihtimalleri kurutmak gerekir.
Senin gizlediğini sandığın şey,aslında gözlerinle bana bağırdığın şey...Gizleyemediğin...
Bunu sana yapan benmişim gibi içten içe nefret etmek için bahaneler ararken , gözlerimi kapatıp açtıpğımda neden bakışlarını hep dudaklarımda buluyorum ? Seninkisi sek sek oynarken taşı başta yanlış yere atmak gibi...Geri dönüşü olmayan bir çizgi bu.Tek ayak üstünde kalmak gibi...
Bazen sigaran olur ateşin olmaz,bazense ateşin olur sigaran olmaz ya hani...Tüm hırsımız,ihtirasımız nefesimize karışacak o duman içindir ya hani...O dumanı ödünç alıyorum...

Umut için mucize gerekmez,
mucize için umut gerekir,ki umutsuzum...
Mucizelerden yoksunum...