Bin Sahte Rakıyla Kör Olamazken,Bir Şarapla Sarhoş Oluyorsam...

Bin sahte rakıyla kör olamazken bir şarapla sarhoş oluyorsam , ya sen şarabı çok sevdiğinden ya da ben seni şarapta bulup içtiğimden...Ne mi fark eder ? Hiçbir şey ....Çünkü iki ihtimal de sarhoş etmeye yetiyor beni.

Adını sayıklıyorum.Nefes nefese sadece adını...Sanki,sanki adını böyle binlerce kez söylesem sen çıkıp gelecekmişssin gibi.Aradan geçen onca zamanı bir sarılışla "dün"e indirgiyebilecekmiş gibi.Ellerim hala ellerin kokarken başkalarına sarılışlarıma hafifletici bahaneler uyduramam ama hepsi unutmak içindi.Sana ihanet etmek isteseydim,gerçekten canını yakmak isteseydim başkasına aşık olurdum.Olmadım.Başka sevdalara konuk oyuncu oldum kendi filmimi asla unutmadım!
Aslında ben "heyecan" ı kaybettim seninle.Belki de seni keybetmeden önce.Ne fark eder ki artık o sahilde yürüyemezken elele....Ne fark eder ki artık spor ayakkabılarımın bağcıkları açıldığında sen bağlayamazken...Ne fark eder ki seninle sarmaş dolaş geçtiğimiz yerlerden artık gölgeme bakıp yürümem ? Ne fark eder artık sensizlik ? Elimde sigara görsen içtirmezdin ya da elimde bir tekila shot...Çünkü ben senin canındım ve sen canına kıyamazdın,kızardın...İçiyorum şimdi ne fark eder ki artık be sevgili ? 
Bazen eski beni özlüyorum.Belki herşeyden çok özlüyorum o günleri...Ben beni kaybetmeden önceki halimi hatırlayınca şimdi fark ediyorum ki beni ben yapan senmişsin.sana bitti dediğimde ben,seni değil meğer kendimi terk etmişim.Şimdi geri dönemiyorsam kendime,yüzüm olmadığındandır gittiğim gün ki haline...