Saatin ne kadar 01:00 dese de, ruhun 12:00

 Hayatımızda kurduğumuz ne de çok "ama onlar..." diye başlayan cümlemiz var..Bazen kıskanırken bazen nefret ederken ve bazen suçu yıkmak isterken....

 Peki ya "Onlar " dediklerimiz kimler bizim ? Bütün bir ömür boyunca özenerek baktıklarımız mı ? Ya da koca bir dünyayı beraber yedikten sonra.wc ye gitme bahanesiyle kalkıp heasabı bize kitleyenler mi ? Adımız gibi bağladığımıza emin olduğumuz ayakabılarımızın bağcıklarını gizliden çözüp,üstüne basıp düşmemizi uzaktan izleyenler mi?  Ellerini yıkamadan sofraya oturanlar mı ? Biz düşünce ,ilk tutan olmak için gizliden ilk çelme takanlar mı ? iyi ile kötü arasındaki o ince çizginin üstünde ki en ağır ayaklar mı ? Kim onlar ...Neden her yerdeler ? Neden nefes aldırmazlar neden en basidinden bir duş alırken birden konuşan şampuan olurlar?Araba sürerken bağıran bir direksiyon...Tıkabasa yemek yediğinde göbeğine baskı yapan bir pantolon düğmesi olurlar bazen.Bazense bangır bangır müzik çalan bir yerde eğlenirken  genzinden akıp giden alkol olurlar....Öyle ki sabah uyandığında nerede olduğunu hatırlamazsın.Giysilerin konuşmaya başlar bağıra bağıra baş edemezsin ...Gitmek istersin kalkıp gidemezsin.Bir sigara yakarsın ve giyinmeye başlarsın geçmişle..

 "Onlar" bir sesten ibarettir.Ya da içimizdekilerden.Sessiz sinema oynarız hergün "onlar" dediğimiz içimizdeki seslerle. 

2kelimelik 1.sini
anlatıyorsun.Ölüyorsun?Öldürüyorsun?Yaşamak?...Tamam neyse 2.sine geç.Kaçırmak ? Oturmak ? Evlenememek?Evde kalmak ?Ne diyorsun gerizekalıı :) ? Ha tamam buldum buldumm : kalmak !!! ? (cepte)

1.sine geri dön ?.Ben..sen..hepimiz ? Dünya? Yaşam ? Nie parmaklarınla sevişme işareti yapıosun ya onun anlamı neydi ki ?? Yaklaştımmı başını salla !!! Heh tamam ..Hımm yaşam işte ? Hayattt !! ? ee hayat-kalmak ne bu be ? Ayy anladım ama hiç anlatamıyosun ha ! : HAYATTA KALMAK .....

Yaşamın amacı da bu değilmidir zaten ; hayatta kalmaya kasmak.E peki sonra ? Sonrası bilinmezlik.Sonrası üç nokta blabla.Yani garipsemiyorum artık hayatı.Olması gereken bu.İnişli çıkışlı yollarda bisiklet sürmek.Bazen frenler tam tutmaz hobolödey tepe taklak yuvarlanırsın bok çukuruna.Bazense dağlara paralel kıyılarda saçlarını rüzgara verip gözlerin kapalı sürersin bisikletini.Bazen mutlusundur.Bazen beterin beteri.Neyi değiştirirki senin tek amacın hayatta kalmak olmalıdır zaten..Hiç bir şey olmuşu geri getirmez ve getirmeyecektir de.Oyüzden frenlere güvenip bodoslama yokuş aşaağı gitmek akıl işi değildir.Bazen düz yaşamak gerekir hayatı.Allayıp pullayıp süslemenin hiç bir manası yoktur.Ya da hayata ekler getirip türemiş kelime anlamları yüklemek de saçmadır.Hayat en yalın haldir işte.kökü hem isim hem fiil köktür.Hem melektir hem şeytandır işte.Hem şişman hem zayıf.Hem siyah hem beyaz.Hem acımasız hem merhametli.Hem aşk hem nefrettir işte....Hayat herşeyin yalın halidir.Ama okadar da basit değildir.Bütün zıt şeyleri yaşatır sana.Saatin ne kadar 01:00 de se de ruhun 12:00 dir senin.Unutursun,hatırlarsın,gençken yaşlanırsın ...Hayat budur işte ; Onun ne olduğunu anlamaya çalışırken geçen zamandır.O kaşar akreplerdir işte.Daha elimizdeki çizgilerin anlamlarını anlayamamışken yüzümüze sıçrayan yaş halkalırıdır işte.Hayat bu,bir bakarsın ondan iyisi yoktur.Bir bakarsın ondan kahpesi de yoktur.

Hayat, gülünce beliren gamzenin çukuruna aynı zamanda gözyaşının dolması gibidir.İşte hayat o 32dişini gösterip gülen sonra da yanaklarının bodrum katlarına su sızdıran o çukurdur....

P.S : Tek bir resim geçip giden zamana duyulan özlemi anlatacaksa o resim bu olmalı.

Ve bu yazının şarkısı da  bu olsun.